​
Ik groei op in een liefdevol gezin, maar er zijn ook zorgen. En op mijn negende word ik na een verhuizing gepest op school. Mijn onbezorgde kant is er vanaf dat moment niet meer en als denker zit ik veel in mijn hoofd. Later krijg ik ook dwangmatige gedachten. Maak ik iets naars mee? Dan denk ik daar vier of vijf keer over na en dan is het ‘opgelost’. Ik sluit het luikje. En ik ga gewoon door met iets waarvan ik denk dat het normaal is: mezelf constant afstemmen op een ander.
Wat ik op dat moment niet weet, is dat mijn lichaam mij dan al waarschuwt met vage klachten als buikpijn en hoofdpijn.
​Pas op mijn twintigste realiseer ik me dat ik mijn leven helemaal niet zo heel leuk vind. Ik ‘moet’ veel, heb weinig contact met mijn emoties, voel me snel moe en ben niet heel gelukkig. Maar zelfs met die bewustwording ga ik gewoon door. Ik volg de studie die anderen mij adviseren en ik voel op dag één al dat het een verkeerde keuze is. Ik ga samenwonen, terwijl ik niet eens weet wat ik hier zelf van vind. Zelf keuzes maken lijkt niet eens een optie in mijn hoofd.
dit is mijn verhaal
​​​​​
​Wanneer ik eindelijk de studie volg waar ik wel blij van word, is daar niet alles mee opgelost. Als er dan meerdere vervelende gebeurtenissen achter elkaar komen, ‘los’ ik het weer op in mijn hoofd. Deze keer met grotere gevolgen dan buikpijn en hoofdpijn.
​
​Want op een dag in december trekt mijn lichaam aan de noodrem. Constante hartkloppingen, extreme vermoeidheid en totale paniek: ik voel me overspannen en loop vast. Het maakt veel indruk op me, ik neem een periode rust en het zet me aan het denken.
​
Ik herstel en na mijn studie start ik met werken, waarbij ik de opleiding tot systeemtherapeut volg. Een opleiding met veel aandacht voor mijn eigen proces. De ‘oja-momenten’ krijg ik er gratis bij. Ik zie opeens glashelder in waarom ik altijd maar door ga en in mijn hoofd zit. Deze inzichten veranderen een hoop voor me.
​​​​​
​En dan ga ik een paar jaar geleden als teamuitje van mijn werk naar een ademhalingssessie. Tijdens de verbonden ademhaling lach en huil ik door elkaar en tintelt mijn hele lijf. Ik denk direct: wow, dit is bijzonder. Want ineens besef ik me: ik weet diep van binnen heel goed waar ik naartoe wil en waar mijn hart blij van wordt. De maanden daarna voel ik me bijzonder relaxed en verbonden met mezelf. Ik voel liefde en vreugde voor het leven, iets wat ik eerder nooit zo gevoeld had. Het vertrouwen in mezelf, mijn gevoel en mijn keuzes is vanaf dat moment sterker dan ooit.
​
Ik voel me geroepen door de opleiding tot ademcoach, waarin alles samenkomt. Een enorme deep dive in mezelf, waarbij ik mezelf op een compleet nieuwe manier herontdek. Terug in contact met het vrije, speelse, eigenwijze meisje dat ik ooit was.
​
Die ervaring heeft alles veranderd - evenals mijn kijk op therapie. En zo werd Het Ademlokaal geboren. Een plek waar ademwerk, systeemtherapie en lichaamsgericht coachen samenkomen.
Als therapeut hoop ik jou weer in contact te brengen met jezelf. Zodat je je net als ik weer die delen kunt herinneren die je vergeten bent en écht thuis kunt komen. Dat je loskomt van verwachtingen en de mening van anderen en de vrijheid voelt om te doen waar je gelukkig van wordt.
Ik begeleid je met mijn rustige stem en kalmerende energie in een veilige omgeving middenin de natuur. Dan laat jij je schouders zakken en kom je op adem. Je deelt je verhaal waar ik oordeelloos naar luister, want ik ken geen taboes. Dat heb je nodig om te groeien en bloeien.
Als jij het proces met beide handen vastpakt en ik een glinstering in je ogen zie als je inzichten krijgt….. dat is waar ik het voor doe!
Voel je dat Het Ademlokaal een plek is waar jij graag komt? Laten we kennismaken!
​
